GMP Hydrocortison natriumsuccinaat voor injectie 100 mg

Hydrocortison kan worden toegediend door middel van intraveneuze injectie, door intraveneuze infusie of door intramusculaire injectie, waarbij de voorkeursmethode voor eerste noodgevallen intraveneuze injectie is. Na de eerste noodperiode moet worden overwogen om een ​​langerwerkend injecteerbaar preparaat of een oraal preparaat te gebruiken.

De dosering varieert meestal van 100 mg tot 500 mg, afhankelijk van de ernst van de aandoening, toegediend door intraveneuze injectie gedurende een periode van één tot tien minuten. Deze dosis kan worden herhaald met tussenpozen van 2, 4 of 6 uur zoals aangegeven door de reactie van de patiënt en de klinische toestand.

Over het algemeen moet de behandeling met hoge doses corticosteroïden alleen worden voortgezet tot de toestand van de patiënt is gestabiliseerd - meestal niet langer dan 48 tot 72 uur. Als de behandeling met hydrocortison langer dan 48 tot 72 uur moet worden voortgezet, kan hypernatriëmie optreden, daarom kan het de voorkeur verdienen Hydrocortison te vervangen door een corticosteroïde zoals methylprednisolon-natriumsuccinaat omdat er weinig of geen natriumretentie optreedt.

Hoewel bijwerkingen geassocieerd met een hoge dosis, kortdurende corticoïde therapie soms voorkomen, kan maagzweer optreden. Profylactische antacida-therapie kan aangewezen zijn.

Patiënten die na behandeling met corticoïden worden blootgesteld aan ernstige stress, moeten nauwlettend worden geobserveerd op tekenen en symptomen van adrenocorticale insufficiëntie.

Corticosteroïdtherapie is een aanvulling op en geen vervanging voor conventionele therapie.

Bij patiënten met een leveraandoening kan er een verhoogd effect zijn (zie rubriek 4.4) en kan een lagere dosering worden overwogen.

Oudere patiënten: Hydrocortison wordt voornamelijk gebruikt in acute kortetermijnaandoeningen. Er is geen informatie die erop wijst dat een aanpassing van de dosering bij ouderen gerechtvaardigd is.

Behandeling van oudere patiënten moet echter worden gepland, rekening houdend met de ernstiger gevolgen van de vaak voorkomende bijwerkingen van corticosteroïden op oudere leeftijd en nauw klinisch toezicht is vereist (zie rubriek 4.4).

Pediatrische populatie: hoewel de dosis voor zuigelingen en kinderen kan worden verlaagd, wordt deze meer bepaald door de ernst van de toestand en de reactie van de patiënt dan door leeftijd of lichaamsgewicht, maar mag deze niet minder zijn dan 25 mg per dag (zie Speciale waarschuwingen en speciale voorzorgsmaatregelen voor gebruik).

Bereiding van oplossingen: Voor intraveneuze of intramusculaire injectie bereidt u de oplossing aseptisch door niet meer dan 2 ml steriel water voor injectie toe te voegen aan de inhoud van één injectieflacon Hydrocortison 100 mg, schudden en intrekken voor gebruik.

Voor intraveneuze infusie bereidt u eerst de oplossing door niet meer dan 2 ml steriel water voor injectie aan de injectieflacon toe te voegen; deze oplossing kan vervolgens worden toegevoegd aan 100 ml - 1000 ml (maar niet minder dan 100 ml) 5% dextrose in water (of isotone zoutoplossing of 5% dextrose in isotone zoutoplossing als de patiënt geen natriumbeperking heeft).

Wanneer gereconstitueerd zoals voorgeschreven, zal de pH van de oplossing variëren van 7,0 tot 8,0 en het uiterlijk van de oplossing is helder en kleurloos tot bijna kleurloos.